Każdy trener powinien swą karierę rozpoczynać od szkolenia podstawowego, od dzieci i młodzieży, by w miarę rozwoju zawodowego, zdobywania coraz większej wiedzy i doświadczenia, zajmować się szkoleniem zawodników wyższych klas.

Trenerzy bywają najrozmaitsi. Do wybitnych wyników dochodzą szkoleniowcy o różnych wymiarach osobowości, cechach temperamentu, stosujący różne metody wychowawcze i szkoleniowe. Nie ma jednej, jedynie słusznej „filozofii trenerskiej”, chociaż najwybitniejsi wykazują pewne cechy wspólne.

• Zasięg wiedzy i praktycznych umiejętności oraz postaw, stylu działania, cech i właściwości potrzebnych dla sprawnego działania trenera jest niezmiernie szeroki i obejmuje:
• wiedzę fachową i ogólną,
• wysokie umiejętności techniczne, zapewniające dobre nauczanie i wysoką jakość pokazów,
• zdolność przekazywania wiedzy i umiejętności,
• zdolności przywódcze i organizacyjne,
• umiejętności oddziaływania wychowawczego, inspirowania i motywowania uczniów – głównie przez swoje postępowanie („wychowujemy nie tyle tym, co mówimy, ale tym kim jesteśmy”),
• postawy nowatorskie,
• umiejętności korzystania z wyników badań psychologicznych, współpracy z lekarzem, psychologiem, działaczami, etc.,
• przekazywanie swojej wiedzy i doświadczenia młodszym trenerom i instruktorom (pouczenia słowne, dyskusja, pokazy, konferencje metodyczne, kursy, zgrupowania).