Pierwszy turniej o Puchar Europy rozegrano w 1960 roku, czyli dokładnie 50 lat temu. W ciągu półwiecza klubowych zmagań na Starym Kontynencie, również polskie zespoły zapisały się w historii tej rywalizacji. I to nie tylko w roli statystów.

W latach sześćdziesiątych na krajowych parkietach królowały zespoły z Warszawy: Legia i AZS AWF. Hegemonia stołecznych zespołów na tronie mistrzostw Polski trwała od 1952 do 1971 roku, kiedy tytuł wywalczyła Resovia. Warszawskie drużyny należały także do czołówki europejskiej. W zasadzie były stałymi bywalcami ćwierćfinałów i półfinałów rozgrywek o Puchar Europy. Do wielkiego finału nie awansowały jednak nigdy. Trzeba dodać, że do roku 1971 obowiązywał inny system rozgrywek niż istniejący współcześnie. Drużyny zostały łączone w pary na początku, a dalszą drogę wytyczała drabinka. O awansie do następnej rundy decydował dwumecz, a przegrany od razu odpadał z rywalizacji. W finale również obowiązywała formuła dwumeczowa. Nie było spotkania o trzecie miejsce, a szkoda, bo gdyby brązowe medale wówczas rozdawano, to zarówno Legia jak i AZS-AWF wielokrotnie miałyby na nie olbrzymie szanse. W tamtym dziesięcioleciu nie do pokonania były zespoły z Rumunii. Kolejna dekada upłynąć miała pod znakiem dominacji siatkarzy radzieckich. Do głosu zaczęła dochodzić też zupełnie nowa jakość nie tylko w europejskiej, ale także i w światowej siatkówce...